षटके

दर ६ वर्षांनी एक बदलांचा मौसम येतो

असा सिद्धांत मी आत्ता (उगीचच) मांडला आहे.

१ ते ६, ७ ते १२, १३ ते १८ आणि १९ ते २४.

माझा आता हा बदलांचा मौसम आला आहे.

बघा विचार करून पटेल तुम्हालाही.

कदाचित अगदी ६ च असं नाही,

पण ४-६-८ असलं तुमचं काहीतरी

नक्की नक्की सापडेल तुम्हालाही.

१९ ते २४... अहाहा काय सुंदर षटक होतं हे.

बेभान होऊन नाचलो काय,

बेहोश होऊन गायलो काय,

बेफिकीर होऊन घुमलो काय,

अन् बेताल होऊन वागलो काय!

याच षटकात सारखे सारखे समजले,

शिक्षणात गती फारशी नव्हतीच कधी.

याच षटकात सारखे फुकट मिरवले,

जरी फारसे काही जमले नाही कधी.

सैतानालाही अंगावर घ्यायला दंड फुरफुरले,

कणभरही भीती कसली वाटली नाही कधी,

अजुनी वाटते, नक्की असते त्याला लोळवले,

हे खरेच, की समोर तो साला आला नाही कधी!

याच षटकात वास्तवाचे पुरते भान सुटले,

प्रेमही केले अगदी बेफाम होत कधी.

षटकात या स्वप्ने बघितली अन् रोमान्स केले,

षटकात या कधी आनंद, डोळ्यात पाणी कधी.

आता २५ ते ३० चे षटक आव्हान देते आहे.

खोटे का सांगू, काहीसा बावरतो मी कधी.

अपेक्षांचे बोजे उचलावे वाटते आहे, पण

अचानक कॉन्फिडन्स कमी पडतो कधी.

एक मन म्हणते आहे आता कळेल दुनियादारी.

दुसरे मात्र कुशीत घेत कुरवाळते कधी.

घाबरतो कशाला तुझीच तर आहे दुनिया सारी,

असे म्हणत मला आधार देते कधी.

षटकाला या सामोरे जाण्यास सिद्ध आता व्हायचे आहे.

‘सामोरे’ नको म्हणायला, खटकतोय हा शब्द.

षटकाला याही ‘आपलेसे करायला’ सिद्ध आता व्हायचे आहे.

असे म्हणूया! कारण पॉझिटिव्ह वाटतोय हा शब्द!

एक मात्र नक्की, अजून

बेभान होऊन नाचणे सोडवत नाही,

बेहोश होऊन गाणे सोडवत नाही,

बेफिकीर होऊन घुमणे सोडवत नाही,

अन् बेताल होऊन वागणे सोडवत नाही.

या सगळ्याची आपलीच एक मजा आहे.

उत्कटपणे जगणे यापेक्षा वेगळे काय आहे?

आहे मत हे आत्ताचे, गद्धेपंचविशीचे !

कोणी सांगावे? बदलला मौसम की,

बदलेल हे मत कदाचित उद्या.

‘बदलू नकोस’, सांगणे असले जरी मनाचे

बदलांचे हे मौसम येतंच राहणार

आपल्याला ते कवेत घेतंच राहणार.

स्वागत या षटकाचे दिलखुलासपणे करतो.

हसून मी या बदलांना आता आपलेसे करतो.

-    तन्मय कानिटकर

२० ऑक्टोबर २०१२